Ecuador - heaven in Banos

7/5 -11/5 Banos
Banos ligt op 1850 meter hoogte in het Andes gebergte, en dat is dus klimmen met de bus. En voor het eerst sinds deze trip regent het flink en wordt het langzaam kouder. De thermometer  zakt een graad of vijf, naar een behaaglijke 23C.

Banos is het mekka voor de verwende reiziger. Een fantastische setting in een bergachtig gebied dat een soort mix tussen Zwitserland en Luxemburg is, veel en goede hotels en restaurants en zoveel te doen dat je twee weken kunt vullen. En, niet te vergeten, allerlei hotsprings gevoed door de nabij gelegen vulkaan met de exotische naam Tungurahua. Lonely Planet geeft het advies bij je hotel na te vragen wat de “evacuatieprocedure” is bij een uitbarsting, want eind jaren negentig is dat hier nog het geval geweest.

Ook in Banos is het laagseizoen. Vrijwel elk pand lijkt een hotel te zijn, en overal hangen bordjes “hay habitacion”, kamers dus. Lisette heeft vooraf een hotel geboekt, Canalimena, en dat de concurrentie groot is blijkt. $80 voor vijf nachten, met een zeer hoge trip advisor score. Als we ingecheckt zijn en onze kamer uitlopen, blijken Alex en Brook in de kamer naast ons te zitten. Een Australlisch stel, die achter ons in dezelfde de bus zaten. 

De eerste avond in Banos was onze week al vrijwel geheel gevuld:
. Dagje watervallen kijken op de fiets
. Raften op de Rio Pastaza
. Ziplinen in het oerwoud

We kunnen er een heel verhaal over houden, en de korte versie is dat het allemaal genieten was. Waar vind je ziplines (kabelbaan) waar je in supermanstyle meer dan een kilometer lang een ravijn in suist? Of een rivier met fantastische rapids in de voorloper van het Amazone gebied. Of een schommel bij La Casa del Arbol, waarbij je boven de afgrond lijkt te zweven. En als je dan uitgeraast bent ga je fantastisch (vegetarisch) eten, geniet je van een top wifi verbinding en val je uitgeput in bed om de volgende dag weer overnieuw te beginnen. Uiteraard nadat je thermisch schoon gesopt bent in een van de hotsprings hier.

We gaan morgen met een grote grijns op ons gezicht weer terug naar Guyaquil om zondag het vliegtuig naar Costa Rica te pakken. Gaat het dan eindelijk gebeuren?